Մոտիկ հարևանը և հեռու բարեկամը
Այս հոդվածում “ումանյանը ուզում էր ասել, որ հայերը իրենց բոլոր ձախողումներումմեղադրում էն, մեր հեռավոր հարևաններին «Էսպեսով ես բնավ համաձայն չեմ էն մարդկանցհետ, որոնք մեր դժբախտությունների պատճառները մեզանից դուրս են որոնումառհասարակ, մեր պակասությունները թողնելով միմիայն մեր տկարությանը»: Թումանյանըասում է, որ մեր հարևններըմեզ պետք է ստիպեն լինել զգույշ, զգաստ, շրջահայաց ուիմաստուն, բայց լինում է ուղիղ հակառակը: Վերջում նա ասաց որ միակ պատասխանը որըստացել ենք Կարաբեքիրի հարձակման ժամանակ, եղել է «մենք ձեզ չենք կարող օգնել», նաևնա ավելացրեց որ միակ մեծ օգնությունը որը մենք ստացել ենք մեր հեռավոր բարեկամներիցեղել է հացը և շորը ամերիկայի կողմից:
ՏԻԵԶԵՐՔԻ, ԲՆՈՒԹՅԱՆ ՈՒ ՄԱՐԴՈՒ ՄԱՍԻՆ
Թումանյանը խորհում է այն բանի մասին ինչի մասին վստահ եմ յուաքանչյուր մարդ, գոնե մեկ անգամ իր կյնքում մտածում է։ Նա համեմատում է տիեզերքի անծայրածիրությունը մարդը սահմանափակության հետ, տիեզերքի ազատությունը, մարդու սահմանների հետ։ Եվ իսկապես որ, մարդը այնքան աննշան ու դատարկ է, երբ համեմատում ես տիեզերքի հետ, և անհավատալի է, որ մարդկությունը կազմում է այս հսկայական տարածության մի մասնիկը, այդքան տարբերվելով դրանից։
1.«Աշխարհքին ու մարդկանց արեւի պես նայեք»: Հովհաննես Թումանյան: Կարդա, վերապատմիր նյութը՝ վերաբերմունք արտահայտելով:
«Աշխարհքին ու մարդկանց արեւի պես նայեք», այսինքն Թումանյանը փորցել է հասկացնել մարդկանց ավելի ջերմ լինեն իրար հանդեպ, չատել իրար չունենալ թշնամիներ և չլինել սառը մարդկան և աշխարհքի հանդեպ: Որովհետև եթե մարդիկ լինեն սառի իրար հանդեպ չեն ունենա ընկերներ և չեն ունենա սիրելի մարդիկ: Լինել ավելի բարի, աշխարհին նայել արևի նման, այսինքն ապրել ավելի թեթև սիրել մարդկանց և աշխարհքին: Թումանյանը համեմատել է արևի հետ որովհետև արևն է ամենաջերմը այս աշխարհում: Պետք է լինել ջերմ և բարի որպեսզի մարդիկ քո հանդեպ էլ լինեն նույնը: Շատ ճիշտ և խելացի է գրել ինձ շատ դուր եկավ այդ արտահայտությունը:
Հարցեր և առաջադրանքներ
- Ո՞րն է Թումանյանի կյանքի անսասան օրենքը (տեքստից դուրս գրիր):
«Եղիր անկեղծ, շիտակ ու բարի, այնուհետեւ թէկուզ ամբողջ աշխարհքը վեր կենայ քոդէմ: Վերջը դու ես յաղթելու»: - • Ի՞նչ ես հասկանում հոգու խաղաղություն ասելով: Ե՞րբ ես խաղաղ ու հանգիստ:]
Իմ հոգին խաղաղ է երբ ես իմ ընտանիքի հետեմ, զգում եմ ինձ պաշտպանված և սիրված: Հոգու խաղաղություն ասելով հասկանում եմ առանց նարդայնանալու, ընկճվելու և վատբաների մասին մտածելու: - • Ի՞նչ է գրում Հովհ. Թումանյանը հոգու խաղաղության մասին (կապույտ գույնով ներկիր): Դո՞ւ էլ ես այդպես կարծում: «Ես ինձ շատ լաւ եմ զգում։ Լինել մաքուր ու արդար՝ էդ մեծբան է։ Դա տալիս է ե՛ւ կայտառութիւն, ե՛ւ հանգստութիւն, ե՛ւ ամէն, ամէն ինչ, ե՛ւառողջութիւն»։ Ես համամիտ եմ Թումանյանի հետ, լինել անկեղծ, մաքուր, ազատ:Լինելմաքուր և ազատ, ոչոքից կախում չունենալ, ունենալ ինքնուրույն մտածելու ունակությունըև լինել անկեղծ: Անկեղծ լինելով ամեն ինչի կհասնենք, մաքուր լինելով կյանքում ճիշտգործողություններ կանենք և իհարկե վստահենք ինքներզ մեզ և հույս դնենք մեր վրա:
- Ի՞նչպես էր վերաբերում Թումանյանը մարդկային ապերախտությանն ու չարությանը(դեղին գույնով նշիր այդ հատվածը): Համամի՞տ ես նրա հետ:
Թումանեանը փիլիսոփայական հանդարտութեամբ էր խորհում մարդկայինապերախտութեան ու չարութեան մասին, որոնց պատճառով էր նաեւ նա յայտնուելբանտում։ Որքան էլ պատմաքաղաքական էին դրդապատճառները, այնուամենայնիւ, կոնկրետ մարդկանց միջոցով էին նիւթւում կեղծ մեղադրական գործերը, մանաւանդայնպիսի մարդկանց, որոնք իրենց կեանքով պարտական էին Թումանեանին։ Սակայն իրանորոշ ճակատագրին սպասող բանաստեղծը կարողանում էր այդ ամէնին բարձրիցնայել եւ ներել: Փետրուարի 1-ին բանտից գրում է. «Էդպէս անաստուած կերպովզրպարտութեան ենթարկուել էն մարդկանց կողմից, որոնց նկատմամբ դու բարերար եսեղել – դրա մէջ տանջանքի հետ միասին կայ նաեւ ինչ-որ մխիթարութիւն, եւ ես նոյնիսկ ոչմի չարութիւն չեմ զգում էդ դժբախտների հանդէպ։ Աստուած նրանց հետ»։ Ոչ միակնթարթ չարութեան ու վրէժխնդրութեան զգացումները չեն համակել բանաստեղծին, թէեւ դեռ բանտից ազատուելուց յետոյ էլ դառնացած պիտի գրէր. «Աւելի մեծանարդարութիւն, քան իմ վերաբերութեամբ էր — անկարելի է երեւակայել»։
Համամիտ եմ Թումանյանի հետ:Նա մարդկանց լավ է վերաբերվել և վերջում ինչ էստացվել որ նրան զրպարտել են և մեղադրել այն բանում, որը նա չի կատարել:Սակայնայսքանից հետո Հ.Թումանյանը ներել է բոլորին և չի չարացել նրանց դեմ: Մարդիկզրպարտելու մեծ վարպետ են, նաև այն ժամանակ երբ համոզված չեն դրանում:Նրանքլսում են, թե ինչ են խոսում միուսները և կրկնում թութակի պես, էլ չեմ ասում ատելության ևնախանձի մասին:Մի բան նրանց սրտով չարեցիր կամ չասեցիր, սկսում են ատել և ասումեն որ ատում են առանց բառի իմաստը հասկանալու:Ես ինքս ներկայեմ եղել այդպահրին երբ մեկը ասում է, որ ատում է տված մարդուն և բոլորը նրա հետևից կրկնել են: - • Բնութագրիր Հովհաննես Թումանյանին:
Հ.Թումանյանը անկեղծ և մաքուր մարդ է:Նա գրել է այն ինչ մտածել է:Եղել է ներողամիտիրեն ատողների դեմ և բարեհոգի:
Հայկ Պետրոսյան 